Dag 33 vrijdag 17-06-2016

Dag 33. Vrijdag 17-06-2016

Santiago de Compostella

Vanmorgen met Eric ontbeten. Als ik goed heb geteld zijn we 22 dagen samen opgetrokken.  Om 8.45 zag ik hem vertrekken in de druilerige regen. Bon courage Eric.  Aan zijn Ultreia zal het niet liggen. Tegen de stroom in zullen de ontmoetingen anders zijn. Je zult veel minder medereizigers hebben.
Vroeg de stad ingegaan en indrukken op mij af laten komen. Veel vrachtwagens in de stad om alle winkels en eetgelegenheden te bevoorraden. De toeristengroepen verschenen van alle kanten, een gezellige drukte. Al vroeg om 10.30 plaatsgenomen vooraan in een van de zijbeuken om de botafumeiro goed te kunnen zien en het hele gebeuren vooraf rustig gade te slaan.Na 11 uur nam het aantal bezoekers snel toe. Op de plek van het altaar werd het vloerkleed vervangen. Om de 5 minuten werd de mensen gevraagd om stilte. Meer een rituele actie zonder veel gevolg. Ik zat naast een Zuid-Koreaan. Volgens Wim Bos gaat het met de katholieke kerk daar een stuk beter dan in Nederland.  De hoogmis was er een met alles erop en eraan. De bisschop werd geassisteerd door ongeveer 15 concelebranten. Ik hoop dat de term juist is. De zingende non is al vaker in gesprekken genoemd. Ik kan niet zeggen of het steeds dezelfde is, maar, weliswaar met versterking, klonk het zeer overtuigend. Zij verzorgde het inzingen en ook de liederen tijdens de mis. De orgels werden voorzover ik kon nagaan vanaf een elektrische speeltafel bespeeld. Dat zegt al veel over het instrument. De klank was niet conform met wat je gezien de kassen mag verwachten. Het volle werk is wel imposant, maar het geluid was met een stampvolle kerk vrij snel weg. De trompetteria kwam niet tot leven. Ik zou ook niet weten hoe deze pijpen gestemd moeten worden. Er loop geen balustrade voor het orgel. Aan het einde van de mis de bekende botafumeiro, het slingeren van het grootste wierookvat door de dwarsbeuk van de kathedraal. Het ging rakelings langs mijn hoofd. Het vat produceerde wel rook maar ik kon geen wierookgeur bemerken. Ik kan daar twee redenen voor bedenken. Het zou met tweemaal een botafumeiro op een dag niet te harden zijn in de kerk als er echte wierook wordt gebruikt. En het is waarschijnlijk beter met de hygiene van de pelgrims gesteld dan vroeger.  In de mis een heel verhaal van de bisschop, waaruit ik kon opmaken dat er een delegatie in de kerk zat die iets te maken had met communicatie. 
Na de mis kwam buiten op het plein op dat moment Wim Bos aanfietsen. Hij was met rustdagen 52 dagen onderweg. Zie dag 20. Net als Eric gister met mij heb ik hem een beetje wegwijs gemaakt. Meegelopen naar "de huiskamer" en het Seminario Menor voor een kamer. Zelf de fiets met 2 tassen naar het ophaalpunt van de firma Soetens gebracht bij hotel Mexico aan de Rua de Republica Argentina. Er stond al een heel fietsenpark . Vorige week nog meer dan nu. We begrepen dat het de afgelopen 2 weken heel druk is. 10% van deze fietsen komt uit België en 90% uit Nederland op een enkele Duitser uit de grensstreek daar gelaten. 
Nadien verder door de stad gelopen, het graf van St.Jacobus bekeken in de crypte en achter zijn beeld op het hoofdaltaar gelopen. Je kunt dit beeld van achter omhelzen.  Al met al ben ik aan de musea niet meer toegekomen. Maar dat is niet erg. Het is goed zo. Met veel plezier naar de mensen gekeken. Ik blijf met verbazing geboeid door de bedelaars. De bijzonder klagende manier van spreken, behalve dan de doofstomme van gister. Ik begin te denken dat het voor sommigen gewoon een vak is. Misschien worden ze geëxploiteerd. Wie er meer van weet mag het zeggen. Ik hoor het graag. Een rondborstige vrouw stond met  veel plezier en een luide stem te zingen in een passage naast de kathedraal. Het was tot op het plein ervoor nog te horen.
's Avonds met elkaar het laatste avondmaal genoten, tapa's en entrecote, een groot stuk voor zijn vieren.  
Op het eind van de avond voor de ingang van het Seminario met een aantal mensen ieders belevenissen van de afgelopen tijd besproken. Een manier om de vele indrukken te laten bezinken. Het was een spontane samenklontering van Nederlanders.