Dag 31 woensdag 15-06-2016

Dag 31. Woensdag 15-06-2016

Vertrek Sarria 9.35. Aankomst Arzua. Albergue de Camino http://www.decaminoalbergue.com. 17.40.uur. Dagafstand 84,2 totaal 2632. Actief 5.33 uur. Gem 15,1 km. Max 58,4. Stijging 1388 m.

Ultreia! Ultreia! Et suseia Deus adjuva nos!
Vooruit! En verder! Rechtdoor! Moge God ons helpen.
Een bekend pelgrimslied uit de Santiago traditie.
Wij zullen doorgaan van Ramses Shaffy zou ook goed kunnen.
Zoals ik al eerder heb gezegd is zingen op de fiets geen succes.
Maar de woorden zijn wel toepasselijk voor vandaag. Gewoon stug doorgaan in de regen en kou.  Na Palas de Rei kwam daar een korte tijd ook even hagel bij. Genoeg hierover. Het is goed te weten door welke bril de wereld vandaag eruit zag. Kortom wazig en beslagen, maar verder geen probleem.
Op de markt in Paradela lag een berg inktvis op tafel, volgens mij een overblijfsel van de zondvloed waar ik gister over sprak.
Portomarin is een dorpje dat in de zestiger jaren verdwenen is in een stuwmeer in de Rio Mino. De kerk, San Nicolas 12e eeuw, en andere gebouwen zijn steen voor steen op een hoger gedeelte weer herbouwd. De nummers zijn nog op de stenen te zien.
Het stukje tussen Hospital de la Cruz en Lestedo, de Serra de Ligonda was landschappelijk mooi. Een kleine weg langs mooie plekjes. Op de laatste 200 km moet ik voor het compostelaat in Santiago voldoende stempels verzamelen. In Ventas de Naron ging dat op een bijzondere manier. In een kleine, vanzelfsprekend romaanse kapel zat een stempelaar. Achteraf denk ik dat hij blind moet zijn geweest of anders in ieder geval bijzonder. Ik wees hem de plaats van de stempel, maar ik moest zijn hand vasthouden en zo de stempel plaatsen. Die kwam, op zijn kop, lukraak ergens anders. Maar een sello is een sello en blijft een sello. Als je om een sello vraagt kijken ze of ze het in Madrid horen donderen. Met seljo gaat het beter.  
Zeker op een dag als vandaag is het boek van Sweerman een goed handvat om nog wat te zien. 
Het kruis in Ligonde met een crucifix op de ene en Maria met haar dode zoon in haar armen op de andere kant is ook in de regen ontroerend.
In dit gebied, maar ook later, zag ik enkele horreos, kleine schuurtjes op een verhoging tegen ongedierte, of liever gezegd diertjes die andere belangen hebben dan wij.
Palas del Rei, moderne stad even als Melite en Azrua was ik voorbij voor ik het wist.
Voor Melite een korte zijsprong van de grote weg naar Furulos. De romaanse brug niet gezien, wel een lekkere sandwich met café americano. Na Melite kwamen wat volgens het boek de eucalyptusbomen moeten zijn. Zo rook ik niets, het waren bomen zonder of met rafelige schil. Van de jonge aanplant kon ik een fris blaadje plukken, licht turquoise (!) van kleur. Dat rook lekker, inderdaad naar eucalyptus. Je vingers werden er licht kleverig en stroef van. Wat er nu precies geoogst wordt, de bladeren of de schil, daar ben ik nog niet achter. Misschien iets voor jullie om uit te zoeken. Het schijnt dat de bomen met hun vluchtige oliën bij droogte zeer brandbaar zijn.
Azrua kom je binnen via een klim. Direct op een rechte moderne hoofdstraat, bij het office turistico. Een aardige jongeman vertelde dat er veel pelgrims waren vandaag en de Albergue vol zat. Ik kon het ergens anders proberen en met veel omhaal en vriendelijkheid gaf hij voor mij cryptische aanwijzingen. Ik fietste maar die kant op waar in de eerste de beste Albergue plaats genoeg was. Nieuw, schoon, uiterst practisch, met WiFi natuurlijk voor maar 10 euro en het kan goedkoper. Ernaast prima eten, 3 gangen, met een hele fles wijn i.p.v een glas ook voor nog geen 15 euro.  De fles wijn probeerde ik te delen met een oudere Française, maar die hield het bij water. Voor de nieuwsgierigen, de fles vino tinto was bij lange na niet op. Wat wel jammer was, want het smaakte goed. Wijn gebotteld in la Coruna, met een alcohol percentage van maar 10,6 %.
De hele dag zie je wisselend lopende pelgrims maar zeker niet in grote getale. Het camino gevoel is bij mij de laatste dagen in de bergen minder dan daarvoor. Ik vraag mij af of dat alleen door de regen komt. De sfeer is is gewoon anders.  Je blijft als fietser veel vaker buen camino, Ola roepen of je hand opsteken, omdat je meer medepelgrims tegenkomt dan de lopers.
Morgen, Deo Volente, aankomst rond,na de middag in Santiago. Van hier op nog geen 50 km!!   Zeer waarschijnlijk zullen Eric, Franchien en Michiel na de mis van 12.00 uur het ontvangst committee vormen.