Dag 17 woensdag 01-06-2016

Dag 17. Vertrek la Musardiere 9.15. Aankomst Cerons, vlak na Cadillac aan de Garonne 16.50  duur 5.17.   Dag 94 km. Totaal 1477. Gem. Dag 16,7

Opstaan als anders rond 7 uur en een goed ontbijt . De gastvrouw was zeer voorkomend maar toch. Ze voelde afstandelijk, formeel, zakelijk. Ik begreep dat haar man eerder econoom was en op consultatieve basis voor grote internationale organisaties heeft gewerkt.  Je vraagt je af hoe zij op een zo afgelegen plek is terecht gekomen. Zonder uitzwaaien vertrek ik als laatste.
De eerste bijna 10 km. heb ik gister al gereden. Alleen komen de honden bij de eerste huizen van Eygurande nu niet luid blaffend en springend langs het hek rennen. Ik zag en hoorde niets. Na mijn amateuristische hondengeblaf imitatie kwamen ze traag uit het hok met een blik van daar heb je hem ook weer. Of ze houden niet van regen en of ze hebben een ochtend humeur.
Want regenen doet het. De wind is wel minder dan gister, maar de hele rit, op een klein halfuur na, na St.Emilion, blijft het water uit de lucht vallen bij een temperatuur van +/- 15 graden.
Tijdens afdalingen neemt nu niet alleen de tegenwind toe maar ook door de snelheid de regen. Het is alsof de druppels als kleine spelden tegen je gezicht slaan en er af en toe een douchekraan wordt open gezet. 
Voor Saint Emilion, vanaf ongeveer het 15e eeuwse rechthoekige chateau van Monbadon veranderd het landschap in uitgestrekte wijngaarden, vignobles. Lange rijen groene wijnstokken die uiteindelijk moeten leiden tot de wereldberoemde rode Bordeaux wijnen.Het is een lang lint van bekende en minder bekende wijnchateau's, grand crus, Grand Vin de Bordeaux. In het toeristische St.Emilion zijn vele exclusieve wijnwinkels met flessen wijn van b.v 3999 euro.  Fascinerend waarom het niet gewoon 4000 is.  Ook hier is weer veel Engels te horen. 
In een cafetaria nuttigen we een burger met frites. Bij het office de Tourisme krijg ik onder de verbaasde, bewonderende ?, maar  in ieder geval wel vriendelijke blik van 3 jongedames een tampon (= stempel weet je nog wel, voordat je weer rare dingen denkt) . Ze zien waarschijnlijke niet iedere dag een verzopen Don Quichote.
In de St.Jacqueskerk zijn  flarden orgelmuziek te horen. Allerlei bekende melodieën. Naast de organist staan 2 jongelui. Ik krijg de indruk dat er muziek voor een trouwerij moet worden gekozen. Wat wel opvalt is hoe enorm het geluid in zo'n kale stenen kerk wordt gedragen.
Zoals gezegd na St.Emilion een half uur geen regen. Het landschap blijft een aaneen gesloten lappendeken van wijnranken. In de wijngaarden zijn groepen mensen bezig te snoeien. Her en der zie je dat tussen de wijnranken het gras wordt gemaaid of de grond wordt omgewoeld. Er is een duidelijk verschil in hoe verzorgd de wijngaarden er uitzien.
Ik doorkruis vandaag 3 grote rivieren: de Isle (zijtak Dordogne), de Dordogne zelf en bij Cadillac de Garonne. De laatste 2 zien er heel troebel uit, de Garonne is licht geel van het zand.  De bruggen bij Branne* en Cadillac zijn oude ijzeren Bailey bruggen.
In Cadillac heeft Eric, die iets eerder was, gevraagd of we in de cellen voor pelgrims in het psychiatrisch ziekenhuis mogen overnachten.  Deze staan gratis ter beschikking. Een plaatselijke hertog van l'Epernon heeft bij de bouw ooit besloten dat er in sobere cellen altijd plaats is voor 4-6 pelgrim. Zij krijgen ook water en brood, nu crackers. Michiel en Francien bleken er wel te zitten en dachten de enigen te zijn.  Zeer waarschijnlijk vonden ze Eric nog te goed.
Via de Information de Tourisme krijgen wij een mooie chambre d'hotes aan de overkant van de Garonne in Cerons.  's Avonds eten we met elkaar in Cadillac. Michiel,Francien,Eric en Leo met zijn maat ? ,afkomstig uit Bloemendaal en Beverwijk, bij een pizzeria. Midden in het land van de Bordeaux wijnen drinken we overigens heerlijke Italiaanse wijn!!
De Pyreneeën komen nu toch wel zo langzamerhand in zicht. Nog ongeveer 3 dagen.