Dag 23 dinsdag 07-06-2016

Dag 23 dinsdag 07-06-2016
Vertrek los Arcos 7.55. Aankomst 17.30 San Millan de la Cogolla. Hosteria Monasteria de Yuso.  Duur 5.18. Dagafstand 82,4. Totaal 1986. Gem 15,5. Max 54,7. Stijging 1143 m.

Na ontbijt op pleintje voor de kerk in los Arcos weer fris vertrokken.  Op weg waren mooie dorpjes met kerkjes zodat het voor geen meter opschoot. Telkens in het dorp steile hellingen tot 14%.  In Torres  del Rio zat een heer met stempels voor de credential. Voor 1 euro deed hij de verlichting aan. In deze kleine 8 hoekige kerk was een mooi gemetseld gewelf. Bij het uitgaan van het plaatsje ontstond een bijzonder samenspel tussen schaduw en naambord.  Het fietsen in deze streken is net als de stier in de arena: hollen of stilstaan.
Het landschap blijft groots.  In Viana een klein pleintje en weg naast de kerk, vol met Santiago lopers. Het geeft een gezellige sfeer. Het is niet meer bij te houden wie je allemaal ontmoet. 
In de kerk van Viana een orgel met  naar beneden uitgezakte horizontale trompet pijpen.  In het koor een tot de gewelven reikend goud versierd altaar. In,bij de kerk is Cesare Borgia, zoon van de beruchte Borgia paus Alexander VI , in 1507 begraven . Hij was op het moment dat hij overleed aanvoerder van de legers van de koning van Navarra.  De steen kon ik eerst niet vinden en dus gevraagd aan een kleine mevrouw in de kerk, die ook goed was voor een stempel, sello.  Zij wist dat ik Nederlander was, maar begon in rap Spaans van alles te vertellen. Blijkbaar trok ik een gezicht alsof ik alles verstond.  Blijkt de grafsteen van Cesare Borgia voor de ingang van de kerk te liggen waar ik al over was gelopen.  Ziende blind zullen we maar zeggen.  Hier op de toren, evenals vele andere torens in de omgeving, ooievaarsnesten. 
In Logrono aan de Ebro en ik dacht ook de hoofdstad van de Rioga streek, was het druk. De hoofdkerk bezocht maar er moet veel meer zijn. In deze kerk stond achter het altaar in een kluis een klein schilderij van Miguel Angel Buonarotti = Michael Angelo.  Bij de kerk liep een lange rij jonge kinderen. Mijn zwaaien werd enthousiast beantwoord. De begeleiders waren mannen, zij vroegen mijn naam. Daarna was het een luid:  bye,bye Jan.
Door alle bezichtigingen schoot het helemaal niet op en inmiddels nam de temperatuur alleen maar toe.  Na Navarrete bij de oude Roelantspoort wat fruit gegeten en een stuk stokbrood met de laatste jam uit Frankrijk. Een zeer sterk siësta gevoel maakte zich van mij meester. Als noorderling toch doorgegaan. Bij  Najera gaf een thermometer 31 graden aan. Op het asfalt voelde dat zeker als meer.  Het is opvallend hoeveel koeler het in de schaduw is, ook al is het maar klein. Maar daar kom je in dit open gebied met fietsen niet aan toe. Het verklaart wel de smalle straatjes met hoge huizen in de oude steden en dorpen.
Na 82 km en bijna 1150 m te hebben geklommen kwam ik niet helemaal fris aan in San Millan de la Cogolla. San Millan was een heilige,eenvoudige monnik uit de 5e eeuw n.C, die hier heeft geleefd. Twee kloosters zijn hier opgericht. Het grootste is de Monasterio de Yuso *, op de lijst van werelderfgoederen. Het herbergt een grote complete verzameling boeken met misgezangen en vele andere bezienswaardigheden. Op dit moment zijn er nog 9 monniken.  
Er is een Panadores in gevestigd. Dit zijn in Spanje hotels in historische gebouwen. Via booking.com aan het eind van de middag geboekt en er was een kamer, dwz. een grote slaapkamer, met een gang verbonden met een ruime woonkamer en een badkamer + toilet.  Als eenvoudige pelgrim wel even wennen.  Ik schat dat er in de slaapkamer minstens 8 stapelbedden kunnen, de gang 2 en de suite 5. Dat maakt 2x 15 slaapplaatsen, de badruimte niet meegerekend.
We zullen maar zeggen een ervaring rijker. Niet onaardig, maar de drukte in de albergues heeft zeker ook zijn eigen charme.   Het is inmiddels de volgende dag.